kilka wersów wiersza zapisanych w drodze
wybrzuszone słowa jak skorupka żółwia
butelka porzucona po winie w przedziale
pociągu relacji zgubnych lecz potrzebnych
tanie linie emocji naciągnięte jak struny
twój głos coraz dalej zanika w słuchawce
rozświetlone ulice pocałunek w bramie
wiele więcej myśli roztartych jak szminka
na wymiętą kartkę spada resztka wczoraj
zgubiona gdzieś na plantach znaleziona w głowie
zdania układane w przestrzeni wagonu
skrzypiącego łóżka obrazu za oknem
głoski plączą język jeśli jesteś będę
wersem wydrapanym kawałkiem wszechświata